-Bir bahar günü Aziz Mahmud Hüdayi' nin hocas Üftade hazretleri ve birkaç talebesi kr gezisine çkarlar. Her taraf, Allah tarafndan rengarenk çiçeklerle donatlm durumdadr. Üftade hazretleri bir aacn gölgesine oturunca, bunu frsat bilen talebeleri, hocalarna en güzel çiçeklerden bir demet getirmek için, adeta yar ederler. Herkes hediyesini sunar, Üftade hazretleri memnun olur. En son Aziz Mahmud Hüdayi, elinde sap krlm bir çiçekle gelir. Hediyesini Üftade hazrellerine verince, hocas merakla sorar:
-Evladm arkadalarn demet demet çiçek getirdiler, sen bize bu çiçeimi layk gördün? -Efendime ne hediye etsem yine az gelir. Fakat hangi çiçei koparmak için elimi uzattysam, Allah' tesbih ediini, Allah' ann iitince onu susturmak istemedim. Ancak u getirdiim çiçek, sap krk olduu için artk eskisi gibi Allah' tesbih edemiyordu...