Schiller, nsann Estetik Eitimi Üzerine Mektuplarda sanatçnn, çann çocuu olduunu soyler. Ama hemen ardndan ekler: 'Eer ayn zamanda çann çomezi veya gozdesi ise vay haline onun! ' Butun ikâyetlerine hatta feryatlarna karn onlarn yaadklar ça 'çann çomezi veya gozdesi olanlarn vay haline' demelerine izin veriyordu. Bugun 'vay haline' denileceklerin bana butun gunah ruhça daha soylu insanlarn yaad çalara ozlem duymaktan ibaret olanlar gelmektedir. nsan, içerden yozlamann dardan soysuzlamann kskacnda. çinde yucelere olan itiyakn kaybetti, hrs ve tamahn kolesi oldu. Bu ikisinin kurduu, imdilerde kasp kavurduu dunyada alçaklk dort bir tarafta kol geziyor ve insann içinde soyluluk adna geriye ne kalmsa bir bir teslim alyor. Direnenlerin ne yardmna koanlar var, ne feryadna kulak kesilen. Nasl ki insan uzerindeki tahakkum insann ozunu sakatlyor, onu insanlndan ediyorsa ve bu bakmdan ozgurluk insan için ekmek su kadar doal bir ihtiyaçsa, insann kendi dndaki eyler uzerindeki tahakkumu de her ne kadar balangçta ozgurluunu destekleyip guçlendirecei zehabn uyandryorsa da, bugun artk ayan beyan gorunduu uzere, ozgurluune deil ancak keyfiliine hizmet etmekte, keyfilik de sonunda zorbala donuerek insan insanlndan etmektedir.