Her insann yaayabilecei, sradan bir ayrlk yaamyordu. Onun gözünde bu ayrlk, topran sudan ayrlmas gibi bir eydi. Nasl ki toprak sudan ayrlnca çoraklayorsa; rmaklardan, derelerden ayr kalan sular sararp kokup bulanp kapkara oluyorsa; ate, ocandan ayrldnda sönüp kül haline geliyorsa; ruhu da dostundan ayr kalnca heyecann yitirip ac içinde kvranyordu. Ayrlk acsn öylesine iyi biliyordu ki henüz böyle bir durumu yaamadan önce, hayranlk duyduu insana "Dünyada ayrlktan daha ac bir ey yoktur. Bana ne yaparsan yap razym, ikâyet etmem. Fakat beni ayrla düürme." diye korku içinde seslenmiti. Aradan geçen sürede korktuu bana gelmi, ayrln ac veren yüzü ile kar karya kalmt.
ki kanatl dergâhn kapsnn önüne geldiler. Kapnn üstünde, "Bizim kapmz ümit kapsdr. Naslsan öyle gel!" yazyordu. O an kap açld. Jean Paul Sartre ve ona yol arkadal yapan Mevlana'nn göz bebei Yusuf dergâhtan içeri girdiler. Bugüne kadar bu kapdan binlerce kii girip çkmt. Ancak ilk kez bir filozof, hem de inkârc düünceleri ile bilinen varoluçu biri, Sartre, ilâhi akn sabrn tayan dergâhla buluuyordu. Bekleyi son bulmutu. Dergahn geni avlusunda, kalabaln en ortasnda, gök ferace cübbesiyle Mevlana Celaleddin duruyordu. Baklar derinleti. Jean Paul Sartre ve Mevlana Celaleddin karlkl birer adm attlar....
yüzylda yaam olan Mevlana Celaleddin ile 20. yüzylda yaam olan Jean Paul Sartre'nin, iki insanlk devinin, doaüstü bulumasn anlatan srad bir roman. Kalplerinizi açn, içinizdeki cehennemle yüzlein...