Norweski pisarz, dramaturg, poeta i krytyk teatralny; laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1903 roku. By synem pastora luteraskiego, piewc ycia wiejskiego ludu Norwegii, rodzimej tradycji i historii. Zbiera i opracowywa sagi i pieni ludowe; pisa ballady historyczne np. Bergljot, Olav Trygvason oraz dramaty historyczne, jak Halte-Hulda, Kong Sverre czy Sigurd Slembe. Aktywnie dziaa na rzecz niezalenoci Norwegii, uwolnienia jej od polit. wpywów Szwecji i kulturowych Danii. Mia pogldy liberalne, m.in. popar zryw Wiosny Ludów w 1848 r., z czasem coraz bardziej radykalnie lewicowe. Jest autorem daw. hymnu norweskiego (Digte og sange). Póniejsze utwory nie stroni od ostrej krytyki spoecznej. Björnson czsto bywa porównywany z Henrykiem Ibsenem, którego zna, ceni i z którym polemizowa.
Ur.
8 grudnia 1832 w Kvikne, w Norwegii
Zm.
26 kwietnia 1910 w Paryu
Najwaniejsze dziea:
Dziewcz ze Sonecznego Wzgórza (1857), Arne (1859), Dziarski chopak (1860), Rybaczka (1868), Marsz weselny (1872), Bankructwo (1874), Redaktoren (1874), Rkawiczka (1883), Ponad siy (1883)