Armaanlar farkl yollardan, farkl klklarda gelebilir. Amerikal yazar Rebecca Solnit, bir yaz günü, üç kasa dolusu kaysyla kalakalyor. Alzheimer hastas annesinin artk yaamad evinin bahçesindeki aacn son hasad bu kayslar. Bir armaan, bir miras, bir hafza belki de. Bu miras ve hafzay muhafaza etmenin yollarn okuruyla birlikte aryor Solnit. Çkt bu yolda da pek çok durak var. Hastalklar, ölümler, doumlar; en önemlisi de masallar ve edebiyat. Frankenstein'n yaratcs Mary Shelley'den Marquis de Sade'a gönderiyor okurunu; bununla da kalmyor Karlar Kraliçesi'nin yolculuuna çkaryor vezlanda'daki gerçek yaam öykülerine sokuyor. Kayslarn vesile olduu bu yolculuun/yolun ortasnda bir düüm atsa da Solnit, geri sarp en baa, kayslara çaryor bizi, usulca ve hiç skmadan.
Yal insanlarda skça görüldüü gibi, annem eyalarn kaybettiine deil, bunlarn çalndna inanyordu: ütüler, cüzdanlar, anahtarlar, çamarlar, para. Ve en çok da gerçek problemlerini saklamasna yardm eden bu hayali karakterlerden saklamaya kalkt eyleri kaybediyordu. Evi ehrin yirmi mil kuzeyindeki sevimli bir semtteydi ve bana hiçbir ey gelmi deildi, yine de dü dünyas hrszlar ve frsatçlarla doluydu. Pencereden içeriyi inceleyen insanlardan korkup perdelerin çounu tamamen kapal tutuyordu ve prltlar saçan mavi ve altn sars bir temmuz günü bile lamba yakmak zorundayd.
Yakndaki Uzak, Rebecca Solnit'in snrsz hüner ve hayal gücünün yan sra olgun bir donanmla yazd bir an, yolculuk ve edebiyat metni.
(Tantm Bülteninden)