Yirminci yüzyln az saydaki karanlk, nihilist düünür-yazarlarndan Albert Caraco külliyat, 'Kaosun Kutsal Kitab'nn ardndan 'Post Mortem'le devam ediyor.
Caraco'nun en anlalr metni olsa da, Eser'in bütünlüüne dahil: Son derece yaln, ama ayn ölçüde incelikli, 'alengirli', daima muhteem, daima katlanlmaz. Caraco'nun paradokslardan ald haz bu ksa ve otobiyografik metnin her yanndan fkryor. Müteveffa 'Sayn Anne'nin ardndan yazlan bu metin sevgi ile nefretin incelikli oyunlarnn sergilendii ender eserlerden biri. Nefretini açkça ifade eden Caraco, nevropatça tiksindii yaamnn kayna olan, douran, hadm eden bu 'Sayn Anne' figürü karsnda sevgisini de gözler önüne serer.
Bu 'hayal krklna uram hümanist'in, bu 'insanlk holocauste'u tellal'nn gözünden, tek lütfa deer varla, 'Sayn Anne'ye yazlm bu 'kara-lama', Caraco'nun souk nesnelliiyle gizlemeye çalt ama bütün ketlenmelerinin ve yaratsnn belki de temellerinde bulunan bir krlganln, acnn, en güzel, en lirik ifadelerindendir.
Bu yas anlats, ayn zamanda, Ezeli Dii üzerine, her varln içindeki tensel ve tinsel dii üzerine de bir tefekkürdür.
Her sayfada tek paragraflk yaz tarzyla, Caraco, tekrar tekrar okumaya, düünmeye ve belki de boluklar, kâdn, yaamn boluklarn doldurmaya ya da bu boluklara bakabilme cesaretine sahip olmaya davet ediyor bizi...