Nasl yaamaksa öyle dirilirken, gün batmnda tedavi olan günelerim vard. Karanlk içinde siyah mydm, yoksa siyah içinde karanlk m? Hangi gün na senin mektuplarn teslim ettim, ben. Martlarn hasret kokan alamalarnda, sensizliin bitkisel hayatnda kendimi aryordum. Hastaydm, karanlk vadilerin içinde. Cehennem bile bana yeterli deildi. Yeterli deildi sevmek, sevginin rahimleri üzerinde. Sonrasnda bulutlarn yolculuunda maviler giyinmi gitarmda seni bestelerken, nasl notalar içinde akla sana satayordum. Seni öldürüyor, sonrasnda yeniden denizlerin fersahlarnda diriltiyordum. Denizin dibinde okyanus, okyanusun dibinde yldzlarn damlalar vard. Onlar gözlerimden taarken, son sözlerimiz Tanr'nn kafasna çaklrken, aklmzda keskin imzalar vard. Zekamzda akllar konuur, konutuklarmzda zekalar oluurdu. Seni sevmek, hiç bitmeyecek olan bir hikayenin kurgusal romannn zaman tüneliydi. Ve ben, o tünelin içinde annemi arar gibi hayattan çekip gitmek istiyorum. Sevgili annem! Al beni yeniden doumumun içine