"Mademoiselle Albertine gitti!' Istrap, insan psikolojisine, psikoloji biliminden çok daha derinlemesine nüfuz eder. Daha bir dakika önce, hislerini tahlil ederken, Albertine'le son bir kez görümeden, bu ekilde ayrlmann, en çok istediim ey olduuna kanaat getirmi, Albertine'in bana verdii hazlarn vasatlyla beni mahrum ettii hazlarn bolluunu karlatrp kendimi çok zeki bulmu, onu artk görmek istemediim, sevmediim sonucuna varmtm. Oysa, 'Mademoiselle Albertine gitti' sözleri, kalbime öyle bir ac saplamt ki, bu acya pek uzun süre dayanamayacam hissediyordum. Benim nazarmda bir hiç olduunu zannettiim ey, demek ki aslnda bütün hayatm, her eyimdi."
Marcel Proust'un dev yaptnn altnc cildi Albertine Kayp, tam da Mahpus'un gittii yerden balyor: "Mademoiselle Albertine gitti!" Hizmetçi Françoise'n bu ünleminin yanks, roman genileyen halkalarla kuatyor: Andree'yle yüzleme, birbirini izleyen telgraflar, Boulogne Orman'ndaki sarn, birbirini yanklayan Combray ve Venedik... Gelgitin ardndan, bir gondol gezintisinde ar ar açlan yeni ufuklar.