"Samatya, denizi ile balantsn kesen sahil yoluna, bostanlarna saldran beton yaplara, adn unutturma çabalarna, gidip de dönmeyenlerine ramen zamana elinden geldiince direndi, direniyor. Meydanyla, tarihi eserleriyle ve hiç büyümeden yalanan insanlaryla "Yarçlaryla" Onlar bir ara naslsa, 24. No'lu Ganyan Bayii'nden balarn uzatp darya baktklarnda, hayatn sonbaharnn geldiine aar kalrlard. K, çounu zamann içinden çekip ald. Hattat Osman aabey, manav Recep, Zeynel, Doktor, Ceyhun, Minas, Profesör Kevork, Ünal, Karanimo, Poldi ve daha niceleri, sahici iki cennetin, "Kou"nun ve Samatya'nn unutulmaz "müptezelleri"ne alçakgönüllü bir armaan bu..."
(Tantm Bülteninden)
"Koucu kouyu aka tercih edecek, dünyadaki son kiidir. Ak var m yok mu, bilinmez, ama kou vardr, hem de öyle elle tutulacak bir uzaklkta, bayide deilse, trenle yarm saat uzakta sana kucan açp bekler.
Demek kocas -ya da nianls, sevgilisi, neyse ne- sahici bir at yarçs olan kadn, içi en rahat kadndr; yani kou süreleri boyunca tabii..." (Kitabn içinden)