Hastanelerin deimez ikilisi müdür-mümessil. Sende kocaman çanta (ükür imdi tablet oldu), onda içinde hiçbir zaman ne yazdn bilemediin efsane ajanda. Ama bir ekibin parçasyz.
Hep söylemezler mi ekip ruhu çok önemli diye, evet çok önemli... Biz de o gün ekip ruhunu temsilen sradan bir ikili ziyaret günü yayoruz. Malum hastanelere giri yasaklar had safhada, eriflerle köe kapmaca oynuyoruz. Sanki "Görevimiz Tehlike." Ana kapy atlattk. Müdürüm gelmi, üstün sunum tekniklerimi sergilemek üzere poliklinik önünde bo bir bekleme koltuunda laflyoruz hasta gibi... O eczaneye kaç kutu verdik, burada kaç kutu kald, kampanya var ne satarz, ee hepiniz biliyorsunuz artk BU AY ÇOK ÖNEML...
Sevgili yöneticim ve ben, hep planlar, aksiyonlar, IMS'ler sonuçlar, sonuçlar...
En heyecanl yerinde deifre olduk, erif bizi yakalad. Tam kestiremese de bahekimden alm olduu yetkiye dayanarak "MÜMESSL GREMEZ" diyecek bir kere. Ama ya mümessil deilseler. Ve dayanamad o soruyu sordu
- Mümessil misiniz?
Evet desem dar çkaracak. Hayr desem elde broür, takm elbise, araba anahtar elimde... Her yerden fire veriyoruz. Ama sa olsun yllarn tecrübesi, sevgili yöneticim imdadma yetiti. Hemen saz eline ald ve ekip ruhunu yanstan o kelimeler döküldü azndan beni göstererek.
- Arkada mümessil, ben deilim.
te o an güvenlikle dar çkarken anladm "nasl müdür olunuyor"...