"Annem benim misafir yatam odadan att", dedi Sofia. "Dorudur.", dedi anneannesi. "Zaten hiç sevmiyordu o yata." "Son defa o yatakta uyuduumda aladm ve kulaklarmda gözyalarm vard birden." "Kulaklarnda m? Benim gözyalarm gözlerimde oluyor ben alaynca." "Ama srt üstü yatarsan gözyalarn kulaklarna akar." "Öyle mi?" "Dene bak." Anneannesi srt üstü yatt ve alamaya çalt ama olmad. "Üzücü bir ey düünmelisin." "Sen buradayken ben nasl üzücü bir ey düünebilirim ki?" dedi anneannesi. Sofia güldü. "O zaman baka bir zaman dene." "Neden aladn?" diye sordu anneannesi. Çünkü sandk odasnda son defa uyuyacaktm. Annemle babam evi topluyorlard o gün." "Evet", dedi anneannesi. "Ve imdi hiçbir ey kalmad orada. Çöp arabasyla gitti. Artk sadece buras kald bana sandk odas olarak."