Yldn günlerin sonuna gelirsin. Dütüün zeminden, çöktüün kaldrm kenarndan ayaa kalkarsn. Hayat beklemez çünkü. Ve daha ölmediysen, yayor taklidi yapman gerekir. Bedenine yabanc kalrsn, aynalarn üzerine örtüler atarsn. Görmeyesin kendini diye. Ve ellerini hiçbir ey stmaz. Burnunu, kollarn, ayaklarn da. Souk sular iner omurgandan aa, bir yandan da alnn terler ama. "yi misin?" sorusunu sormasnlar diye ara sokaklara, daha önce hiç geçmediin yollara saparsn. Yabanclarla konuur, en yakn olanndan kaçarsn. Utanrsn, çünkü birinin utanmas gerekir.
Asiye Kabahat'ten arklar Dinlediniz, insann ve haliyle zulmün olduu tüm zamanlarda, kimi zaman sözler anlamsz kaldndan kimi zaman kelimeler boazda düümlendiinden dile getirilemeyen aclarn bir sis bulutu gibi etrafmz kuatt sarsc bir kitap.
Karin Karakal'nn hepsi birbirine sk skya kenetlenmi metinleri; Berlin'de, stanbul'da, kalabalk konferans salonlarnda, havaalanlarnda, kimsesiz otel odalarnda, kafelerde; yazlamam romanlarn, yazarndan hesap soran öksüz kahramanlaryla zavall dünyamzn kimseye hesap sormaya gücü yetmeyen ezilmileri arasnda dolayor.
(Tantm Bülteninden)