"Yllar var ki, sükûtun çlklar hep sesimin önünde uulduyor; zulmü lânetlemek, zalimin yüzüne tükürmek, müfterîye aznn payn vermek, mütecâvizin sesini kesmek, komplocuya "yeter artk" demek tâ dilimin ucuna kadar geliyor ve tabiatmn cidarlarn zorluyor; ama, kimseye bir ey diyemiyor/demiyor; Allah'n görüp bildiini düünüyor, olup bitenleri kaderin mutlak adaletine balyor, bir iki yutkunuyor; sonra da yeniden bütün hiddet ve iddetimi her zaman muhabbetle çarpan kalbime emanet ediyor; karakter, düünce ve üslûbumun hatrna herkesin yalan- doru sesini yükselttii durumlarda ben bir "Lâ Havle" çekip "Buna da eyvallah" demekle yetiniyorum.