"Ar ama güçlü admlarla köprüye doru yürüdüm; yürürken, smsk sktm yumruumu öbür elimin avucu içine vura vura: Ben yalnz deilim! Ben yalnz deilim! Diye tekrarlyordum soluum altnda. Ben yalnz deilim! Bunu yalnzca kendime deil, üstünden geçtiim yollara, çamlara, çimlere, kayalara söylemek, uçurumlarn ucunda durarak avaz avaz göklere haykrmak istiyordum.. Ben yalnz deilim! Eti etimden, kan kanmdan biri olacak yanbamda. Haksz suçlamalara uradm zamanlarda suçsuzluumu savunacak biri olacak yanbamda. Yeniden gurbet yollarna dütüüm takdirde, benimle birlikte yürüyecek; öfkemi ve hüznümü anlayacak biri olacak yanbamda.
Yürüdüm, yürüdüm. Bayr trmandm. Bayr indim. Ormanda mee aaçlar arasnda yürüdüm. Irman kysnda dizlerimin üstüne çökerek souk suyla yüzümü yuvdum; bam gökyüzüne kaldrarak esintiyle, güne klaryla yüzümü kuruladm; ve barakaya yeni bir insan olarak döndüm. Magdalena yeniletiimin farkndayd: vücudunun kart bir mutlulukla bakt yüzüme. "Mutlu musun? diye sordu. "Mutluyum, dedim.
(Tantm Bülteninden)