Schiller, nsann Estetik Eitimi Üzerine Mektuplarda sanatçnn, çann çocuu olduunu söyler. Ama hemen ardndan ekler: 'Eer ayn zamanda çann çömezi veya gözdesi ise vay haline onun! ' Bütün ikâyetlerine hatta feryatlarna karn onlarn yaadklar ça 'çann çömezi veya gözdesi olanlarn vay haline' demelerine izin veriyordu. Bugün 'vay haline' denileceklerin bana bütün günah ruhça daha soylu insanlarn yaad çalara özlem duymaktan ibaret olanlar gelmektedir.
nsan, içerden yozlamann dardan soysuzlamann kskacnda. çinde yücelere olan itiyakn kaybetti, hrs ve tamahn kölesi oldu. Bu ikisinin kurduu, imdilerde kasp kavurduu dünyada alçaklk dört bir tarafta kol geziyor ve insann içinde soyluluk adna geriye ne kalmsa bir bir teslim alyor. Direnenlerin ne yardmna koanlar var, ne feryadna kulak kesilen.
Nasl ki insan üzerindeki tahakküm insann özünü sakatlyor, onu insanlndan ediyorsa ve bu bakmdan özgürlük insan için ekmek su kadar doal bir ihtiyaçsa, insann kendi dndaki eyler üzerindeki tahakkümü de her ne kadar balangçta özgürlüünü destekleyip güçlendirecei zehabn uyandryorsa da, bugün artk ayan beyan göründüü üzere, özgürlüüne deil ancak keyfiliine hizmet etmekte, keyfilik de sonunda zorbala dönüerek insan insanlndan etmektedir.