Avrupa ülkeleri ya da Batl devletler, ihtiyaç duyan ülkelere yüksek miktarlarda kredi ya da hibe verdiklerinde bu ülkelere parann nasl ve nerede harcanaca, effalk ya da gerekli mekanizma ve kurum-lara sahip olmak gibi önkoullar sunarlar. Ancak Çin devleti, görüldüü kadaryla, OBOR çerçevesinde verdii kredinin nasl ve nerede kullanlacana çok müdahale etmiyor ve hatta Bat'nn para yardm yaparken ortaya koyduu koullar iç siyasete müdahale olarak görüyor. Bilhassa gelimekte olan devletler Çin ile ayn düünceyi paylatklarndan Çin devleti, Bat'ya kar önemli bir para ve alternatif kaynak oluyor. Gelen yüksek miktardaki kredilerin nasl harcanacana yönelik kat bir müdahale olmamas durumu ise Çin'den kredi alan devletleri borç batana sürüklüyor ve bundan sonra Çin'in uygulad "borç diplomasisi" balyor. Çin, yapm olduu kastl borçlandrma ile gerek Afrika'da gerek Asya'da kredil-erini ödeyemeyen devletlerin önemli varlklarna el koyuyor. Baka bir ifadeyle, ekonomik saiklerle balayan ikili ilikiler borç diplomasi-si ile siyasi bir bask aracna dönüüyor.
Çin devleti bu strateji ile kendine baml devletlerin saysn arttrarak küresel tahakkümünü konsolide etmi oluyor. Çin'in Kenya'daki Mombasa Liman, Sri Lanka'daki Hambontana Liman, Zambia'daki Kenneth Kaunda Uluslarars Havaliman'na el koymas ve Pakistan'n Çin'e olan artan borçlarndan dolay Gwadar Limann'n Çin'e vermesi en büyük örneklerdendir.