Kahraman delikanl adeta birkaç defa duralad, bembeyaz bir çehre ve parlam gözlerle kendisini zorlayanlara kar fena fena bakarak:
Braknz beni, diyordu, gitmeyeceim! Türk'ün mezarn, yoldalarmzn kann spanyol namertleri çineyecek. Ben ölmek istiyorum size ne? uraya bak, ite o aslan Mehmed Reis gösüne vuran bir gülle ile uraya dümütü. Evet, tam oraya, kotum o skntl vakitte srtma yüklendim, ölmez sanyordum. Hâlbuki çoktan cennete uçmu. Daha ileride benim mert kardeim, yoldam Süleyman dümütü... Onu da ileriye gömdük. Topra daha kurumad. Demir kalbi daha erimedi. Brakn beni!...