Mestan bizim kedimiz. Ama bazen bundan o kadar da emin olamyorum. Yani sanki, o bizim kedimiz deilmi de biz onun insanymz gibi geliyor!
"Sanrm evin kedisi yoktur, kedinin evi vardr!" diyenler hakl. Bu kediler gerçekten çok farkl!
Bir köpei eitebilir ve ona türlü numaralar öretebilirsiniz. Attnz topu geri getirip, ayaklarnzn dibine brakr ve dileri arasndan sarkm dili, azck a gözleri ile kuyruunu sallaya sallaya suratnza, "Hadi bi daha at sahip! Hadi! Hadi! Hadi! Ben koup sana geri getiririm o topu! Ve bunu zibilyon kere yapabilirim!" der gibi bakar. Ama ayn eyi bir kediye yapmaya kalktnzda, havanz alrsnz. Yüzünüze öyle bir bakar ki, onun size "Bu ne imdi? Oyun mu? Saçmalama da u ya mamay bi aç bakalm!" dediini hemen anlarsnz.
Yine de topunuzu parkn ta öteki ucundaki çallarn arasna atp atmamak size kalm. Fakat onu gidip kendiniz getirmeniz gerekebilir! Peki kediler böyle oyunlara hiç mi katlmazlar? Elbette katlrlar. Eer canlar isterse!
Evet evet! nsann kedisi diye bir ey yok! Ama kedinin insan diye bir ey kesinlikle var!