Onze moderne wereld verandert in een ongekend tempo. Technologie heeft de manier waarop we leven, werken en met elkaar omgaan ingrijpend veranderd. Hoewel connectiviteit opwindende nieuwe mogelijkheden heeft geopend, heeft het ook langdurige sociale banden en ondersteunende netwerken verstoord die gemeenschappen generaties lang in stand hebben gehouden.
Gezinnen worden kleiner omdat meer mensen ervoor kiezen alleen te wonen. Het aantal echtscheidingen neemt toe, waardoor gezinnen uiteenvallen en relaties destabiliseren. Australiërs veranderen vaak van huis op zoek naar een nieuwe baan en levensstijl, waardoor zowel kinderen als ouderen hun sociale steunsystemen kwijtraken. Constante connectiviteit via apparaten isoleert ons ironisch genoeg van echte menselijke interactie en verbinding.
Naarmate buurtbanden en gemeenschapsdeelname afnemen, schieten eenzaamheid, angst en depressie omhoog, wat schadelijk is voor zowel het individuele als het algemene welzijn. Traditionele instellingen zoals religies die ooit gemeenschappen verenigden, zijn uiteengevallen omdat culturele identiteiten verschuiven. Werkgewoonten trekken ons langer van huis weg, waardoor de grenzen tussen werk en privé vervagen.
Hoewel technologie belooft om ons dichter bij elkaar te brengen, kan de virtuele wereld niet de diepgang vervangen van persoonlijke relaties die gebaseerd zijn op empathie, kwetsbaarheid en gedeelde ervaringen. Sociale media verbinden ons op oppervlakkige manieren die niet voldoen aan de diepe menselijke behoefte aan intimiteit en saamhorigheid. Vergeleken met face-to-face contact zijn online interacties onpersoonlijk en slagen ze er niet in om belangrijke sociale en emotionele vaardigheden te ontwikkelen.
Dit heeft gevolgen voor zowel individuen als de samenleving. Hoe kunnen we sterke lokale gemeenschappen en het sociale kapitaal dat zij bieden - hun basis van veerkracht, samenwerking en gedeelde doelen - herstellen? Het boek onderzoekt de inspanningen van buurtgroepen, gemeenschapsorganisaties en vrijwilligersverenigingen die werken aan het herstel van echte interpersoonlijke banden en een gevoel van saamhorigheid tussen buren. Om gemeenschappen in het digitale tijdperk weer met elkaar te verbinden zijn voortdurende gezamenlijke inspanningen nodig. Maar voorrang geven aan persoonlijke relaties kan de sleutel zijn tot het doorstaan van ontwrichting en samen op weg gaan naar een rechtvaardige, barmhartige en hechte samenleving.