"Kasm gözlerini ve kulaklarn düzenli olarak darya sald için etrafnda insanlarn yaamakta olduundan emindi. Her seferinde gözleri bir insana, kulaklar bir sese deip kendisine dönüyordu çünkü. Gözüne ve kulana bir karlama inlemesi hazrlyordu o da. O yerlerden baka gözler ve kulaklar da gelir, halini görüp duyarlar diye."
"Oysa sokaklara seslenen imdatlar, komu duvarlara çarpan hlamalar, caddelerin zgaralarna l l akan irinler, köe balarndan asfalta akseden gölgelerin ürkek salnlar, derin üzüntülerle beneklenen bedenler, insanlarn yüreklerinde geni düzlükler açmt çoktan."
Kasm, günee kafa tutamayacak kadar çelimsiz, kara kuru bir adam, yürei korkuyla atan çocuksu bir baba. Yüzünü gözünü döven yamurun altnda dünyaya bakyor. Yüksek bir huzura, en kymetli makama sesleniyor, olunun davasn soruyor. Avaz avaz, için için Dünyann Kasm'a Görünüü, dünyann, insanlarn bir derde kör kalnn, çaresiz titreyilerin, zamansz kavraylarn roman.
Sema Aslan, kimselerin duymad "ah"lara, yangl yüreklere ses oluyor; tepesinde kara bulutlarn topland bir hikâyeyi ipek gibi incecik bir üslupla anlatyor.