DwubieguNova... czyli ta, która kocha za bardzo

W tomiku poetka przenosi czytelnika w wiat mioci - mioci skomplikowanej, trudnej, bolesnej i niejednoznacznej, wielobarwnej, rozdartej midzy rozpaczliw potrzeb bliskoci i lkiem przed ni, midzy odrzuceniem i odrzucaniem, paniczn ucieczk i siln potrzeb powrotu.
W jednym wierszu znajdziemy gbokie uczucie smutku, rezygnacji i straty, by w kolejnym rozpyn si w radosnych uniesieniach spenienia i radoci. Skrajne emocje oraz myli o mierci i przemijaniu pojawiaj si tu na zmian z euforycznymi stanami bezkresnej szczliwoci i z gloryfikacj przedmiotu uczu. Z wiersza na wiersz coraz bardziej zapadamy si w wiat przedstawiony opowiedziany monologiem lirycznym dziewczyny, a potem kobiety, zatraconej bez reszty w mioci.
Kobiety chwiejnej emocjonalnie z zaburzeniami typu borderline, chorob afektywn dwubiegunow, walczcej z demonami zaburze o codzienno, normalny zwizek i o choby pozory normalnoci.

Dettagli