Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tumacz tworzcy w Modej Polsce i dwudziestoleciu midzywojennym. Pochodzi ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechw. Ukoczy studia prawnicze w Kijowie. Wspótworzy »Chimer« i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezj cechowa symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnoci, postulowanie powrotu do natury (poeta jako czowiek pierwotny"), poszukiwanie miejsca Boga w wiecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórc. Nawizywa do ludowoci (tworzc neologizmy oraz wasne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. zosta czonkiem Polskiej Akademii Literatury.
Ur.
22 stycznia 1878 r. w Warszawie
Zm.
7 listopada 1937 r. w Warszawie
Najwaniejsze dziea:
zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), ka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba lena (1938); zbiory bani proz: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada eglarza (1913) i Klechdy polskie