Hikayeler

Yarn arifeydi. Ertesi günkü bayram için hazrlanan beyaz kurbanlar, küçük Grigal palankasnn çevresinde otluyorlard. Karda Yarm mil ötede Toygun Paa'nn son kuatmasndan çlgn kn iddeti sayesinde kurtulan Zigetvar Kalesi, sönmü bir yanarda gibi, simsiyah duruyordu. Hava kapalyd. Ufku, küflü demir renginde, ar bulut ynlar eziyor, sürü sürü geçen kargalar tam hisarn üstünden uçarken sanki gizli bir kara haber götürüyorlarm gibi, ac ac baryorlard. Palanka kapsnn sandaki beden siperinde sahipsiz bir gölge kadar sakin duran Kuru Kad yavaça kmldad; ikindiden beri rutubetli rüzgârn altnda düünüyor, uzakta, belirsiz sisler içinde süzülen kuruni kulelere bakyordu. Bunlarn hepsi Türklerin elindeydi. Yalnz u Zigetvar Yklmaz bir ölüm seddi halinde "Kzlelma" yolunu kapatyordu. Sanki bu uursuz kargalar hep onun mazgallarndan tayor, anlalmaz bir lisann çirkin küfürlerine benzeyen sesleriyle her taraf gürültüye bouyorlard.

Dettagli