"Hiçbir canl yoktur ki Allah onun alnndan tutmu olmasn. Benim Rabb'im kukusuz srât- müstakîm üzeredir." (Hûd, 56)
Bu fassta bnü'l-Arabî Hazretleri, Hûd kelimesini ahadiyet ismi ile açklyor. Ahadiyet, Allah'n zâtnn "stedim ki bilineyim" hadîs-i kudsîsiyle ortaya çkan ilmidir ki bunu aklla bilmeye deil, gönülle hissetmeye izin verilmitir.
Ahadiyet üç mertebe üzerinden anlatlyor. Birincisi zâtn ahadiyetidir; Allah'n zâtnda hiçbir bölünme olamayacan, O'nun Tek ve Bir olduunu açklar. kincisi isimlerin ve sfatlarn ahadiyetidir; bütün isim ve sfatlar zat içinde birdir. Sadece aklî yönden bu isim ve sfatlar farkl gibi gözükür. Üçüncüsü, herkesin fiili kendindeki Allah tecellîsinin neticesidir (isminin neticesidir). Srât- müstakîm, herkesin kendi ismine doru ald yoldur.
Herkes kendi hakîkatine doru çekildii ve kendi isminin yönünde gittii için Rabbinin tesiri ile ahadiyete doru yönelir.