KESEN YOLLAR

"Asel bir k günü, güçlükle verebildii kararla ömründe ilk kez yalnz ve uzunca bir yola çkt. Bilmedii bir kente doru titrek hayaller eliinde, tek bana. Yllardr düünmedii ve hayal etse bile göze alamayaca bir yolculuktu bu. Demek vaktiydi artk! Ne aryordu, neden yollardayd? Ara ara gözüne çarpp duran ltlar vard, dikkatini alamad. Huzur dedikleri ey miydi yerli yersiz, nedenli nedensiz, cilal diler ve prltl dudaklarla gülen bir yüzün sahibi olmak myd? Bulmay umduu bu muydu? Yani huzur mu? Asel huzursuz muydu ki? Yaadklarnn, bugünlere dek içinde kendini bulduklarnn ötesinde ne vard Asel'i çaran?"

"Ömrünüzün en diri dönemleri boyunca özlemini çektiiniz eye kavumusanz bir gün, ne mutlu boyut. Kaç yl beklemi olursanz olun, artk dilediiniz yerdeyseniz, kendinizi asla gecikmi saymazsnz; kaçnc yanzda olursanz olun, imdi tam vaktidir. Mükemmel bir çana ermisiniz hayatnzn. Artk huzur kökünüzde özgür, kendinizle barkln tadn çkarmaktasnz..."

"Dilinizdeki arklar, dünyaya ister kendi iç pencerenizden baktrsn ister dardan veya toplumsal pencerenizden, bütün bir geçmiiniz varm ve aslnda siz hiç de umduunuz bir arklar âleminin keyfini süremezmisinizsiniz. Sizi köstekleyen geçmiiniz kendinize brakmazm sizi; yani eski kendinizden çkp uzaklamanza izin vermezmi. Çünkü -muhtemelen- olmak istemediiniz yerlerde ve asla bir arada olmamanz gereken kimselerle, uygunsuz birtakm ilerin peinde olabilirmisiniz. Bunlarn iaretlerini gördüm ben bu düün alacakaranlnda."

Ozan: kaderinin çekiminde bir rüya adam

Verdim eline kalemi; haydi dedim, çiz en güzel kzn perilerin.

Elindekiyle yetinmeme duygusu, sanrm var oluumuzun en doal en ayartc, sürükleyici, gerçekçi nitelii. Durmakszn deimeye ve yenileerek sürekli büyümeye zorlayan yanmz bu. Varoluu sürdürmek için, varlk edindiimiz eyleri sürekli çoaltma, sonra da kazandklarmz yitirme korkusu ile kendini yiyip bitirmekten kurtulma çabas. Ama bu, kendinden emin bir zihnin dinginlii ayn zamanda. "Ey benim. Ben bakasnnkini deil, bana ait olduuna inandm istiyorum." iradesi. Bir ruh hastal deilse bile, gerginlii yaratyor ayn zamanda. Ruhun dinginlii, çoumuzun hep arad huzur gibi görünse de can skc. Çünkü mutlak dinginlik, "Artk yeter, benden bu kadar!" demek gibi bir ey... Bunu diyebilme yürekliliine ise salmzdan bütünüyle ümit kesmedikçe eriemeyiz.

Dettagli