Bir anlk cesaretle, ayaa kalkmken hafifçe sarldm arkasndan ellerimi beline dolayarak ve yanan öperek, "Çok seviyorum seni, iyi ki varsn canm kankam!" dedim. Gülümsedi, ama bu davranm tuhaf bulduu da belliydi. Hemen kollarmn arasndan syrlarak, "Sa ol canm, ben de seni çok seviyorum!" deyip masaya geçti. Ben de direkt yerime oturdum çünkü önümü görmesini istemiyordum.
Kahvaltdan sonra bulaklar makineye koyarken sürekli eilip kalkyordu ve eildikçe içindeki külotun izi bile belli oluyordu. Tabii ben kendimi tutamayacak noktaya geldiimde, Ecem'in arkasndan geçme bahanesiyle birkaç kez kalçasna sürtünüp geçtim. Ecem artk bana tuhaf tuhaf bakyordu.