Doann büyük bir ksm mahvedildi. Aaçlarn ve talarn ruhlar yerlerinden sökülüp alnd, bu ruhlar daha sonra insanlarn peine dütü. Çünkü gidecek baka yerleri yoktu.
"...Dardaki ayak sesleri önce yavalad, sonra hzland. Bir hayvana ait olmazlard, çünkü çok gürültülüydüler. Bir insana ait olmak içinse fazla hzllard. O tuhaf hrt eliinde çadrn etrafnda dönüp durdular. "Korkuyorum," diye fsldadm, sesimdeki aknlk fark edilmeyecek gibi deildi. Korku titreti, kalp atlarmla birlikte damarlarma yayld. Jacey omzumu kavrad, ben de onun elini tuttum. Ne kadar süre öylece, uyku tulumlarmza sarl, birbirimize kenetlenmi halde durup karanln içinden gelen at dinlediimizi bilemiyorum. Jacey'nin düüncelerini duyabiliyordum:
Ve yarn bu çadrda ölü bedenlerimizi bulacaklar."