ebnem igüzel, Kirpiklerimin Gölgesi'nde, henüz on bir yanda bir kz çocuunun yaad akl almaz olaylar anlatyor. Herkesin bildii, ama kimsenin görmek istemedii bir trajedinin üzerindeki perdeyi kaldryor ve bir dil ustalyla, kolay kolay cesaret edilemeyecek bir yüreklilikle hepimizin tand bu kz çocuuna ses veriyor. Hayatta bazen kirpiklerinizin gölgesinden baka snacak yeriniz kalmaz. Herkes kötülük yapar size. Bu böyle olmasna ramen, orman, aaçlar, sular, kular, gökyüzü ne kadar güzeldi. "Sence hayatn en güzel yan neresi?" diye sorarsanz bana, "Hepsi," derdim size. Mutlu olmaya dair bir umudum var benim. Avlanan ceylanlar son ana kadar yaral gövdeleriyle dorulup koup kaçmak, avcnn elinden kurtulmak isterler. Yaparlar da bunu. Yaralar ne kadar ölümcül ve derin olursa olsun. Vurulup dütükleri yerden kalkp kaçarlar. Öleceklerini anladklar zaman gözya döken bu hayvanlarn ölüme direniine aarsnz. Yaadm u hayatta, kirpiklerimin gölgesi kadar bir yerde bile hayat kalmad bana. Bunlar düündüm ve sonra geri dönüp o
fena eyi yaptm. Annemi öldürdüm.
igüzel'in tarz zaman zaman bir sihir gibi ldyor.
TAGESZEITUNG
ebnem igüzel'in Avrupa edebiyat tarihinde bir yeri olduu aikâr.
FRANKFURTER RUNDSCHAU