Bu kitapta Sia'daki imamet ve mehdilik meselesi Zerdüstîlikte yer alan Ilahî Isik (Ferre-i Izedî) ve kurtarc (Saosyant) inanc ile mukayeseli bir ekilde ele alnm ve benzer yönleri tespit edilerek birbirinden etkilenme ihtimali tartlmtr. Zerdüst literatüründe yöneticiler tarafindan "ferre-i Izedî" (Tanrisal nur) ile kazanlan yetki, Sia inancinda imamlara bahsedilen "ismet" sifatinda karsilik bulmutur. Bu çerçevede Zerdüstî ran toplumunda yönetimin ilahî yetkiye sahip, temiz, soylu krala ait olmasina benzer bir durumun Sia mezhebi için de geçerli olduu görülmütür. Her iki inançta da yöneticiler üstünlüklerini Allah tarafindan bahsedilmi olan bir nur sayesinde kazanmlardr. Bu nur öyle bir lütuftur ki sahibini yaraticinin yeryüzündeki temsilcisi; dinî ve dünyevi islerde diger insanlarn üzerinde yetki sahibi (velâyet) klmaktadr. Bu balamda yöneticinin ferre veyahut ismet adi altnda ilahî bir yetkiye sahip olmas ve bu yetkinin nesilden nesile intikal etmesi en önemli benzerliklerden biridir. Her iki inanca göre insanlarn, Allah'n yeryüzünde hücceti olmadan (ferre) tek baslarna kendilerini idare edemeyecekleri ve buna bal olarak da kurtulua eremeyecekleri görülmektedir. Bu nedenle her zaman Allah'n nurunu tamaya yetkili bir önderin insanlara rehberlik etmesi gerekmektedir. lahî yetki ile ilgili bu yaklamn yani sira Zerdüstîlik ve Sia mensuplarinin yasadiklari sosyal ve siyasi basklar, müterek özelliklere sahip bir kurtarc düüncesinin oluumuna yol açmstr. Aslnda her iki inancin da siyasi ve itikadî düünce temellerini bu "ilahî yetki"ye dayandrmak mümkündür.