Levenskracht

Intro, het begin van het leven.

Ik, die luistert naar de naam Angelo, werd geboren op 29 april 2001 te Veghel, met een lengte van 52cm en een gewicht van 3426 gram werd ik ter wereld gebracht door mijn moeder.

Met een zware bevalling waar zij op vrijdag is begonnen met de persweeën, en dit doorgelopen heeft tot en met zondag, waar ik om half 6 's ochtends te wereld kwam, de bevalling verliep moeizaam, hier werd al gezegd dat als de weeën niet hadden doorgezet dat er een keizersnede plaats had moeten vinden, maar mijn moeder gaf hierop al aan dat zij een natuurlijke bevalling wou en het op haar eigen kracht wou gaan behalen waardoor ze is begonnen met persen toen ze nog niet de volledige 10 cm had, ze bleef maar zeggen "Het brand, het voelt alsof ik moet drukken", uiteindelijk is het haar met een aantal keer persen gelukt om mij op een natuurlijke wijze te wereld te brengen nadat ik in mijn vruchtwater gepoept bleek te hebben.

Het verliep allemaal niet zo makkelijk, hier werd ik geboren onder de naam Angelo, Angelo was geboren en het verhaal kon beginnen, het verhaal dat langer en moeizamer zou gaan lopen dan dat iedereen dat had kunnen zien aankomen.

Hier begint het verhaal van Angelo.

Hoofdstuk 1, het begin.

Vanaf het moment van de geboorte is alles begonnen, ik was nog geen dag oud en we gingen naar huis.

Hier stonden verschillende familieleden te wachten tot ik eindelijk thuis kwam! Mijn opa had een mooi geboortebord gemaakt met hierop mijn naam, en het huis was versierd want er was een jongetje geboren! Er waren meerdere familieleden, mijn tantes, mijn ooms, mijn overgrootouders, mijn opa's, mijn oma's die met alle trots aan het wachten waren dat dit kleine jongetje binnen kwam en dat ze eindelijk konden zien wat er voor een wondertje was geboren na 9 maanden voldragen zwangerschap.

Het is gezellig geweest, iedereen was zo blij om mij te kunnen zien en er zijn zo'n leuke foto's gemaakt met iedereen waarop iedereen mij uiteindelijk lekker vast heeft kunnen houden, zelf heb ik er niet veel van meegekregen want ik lag lekker heerlijk te slapen, maar de verhalen doen wel wonderen in je geheugen.

Volgens de verhalen moet het een hele fijne dag zijn geweest en moet iedereen er echt van genoten hebben, heerlijk die beschuit met blauwe muisjes, toen stond iedereen er nog voor me.. konden we af en toe nog maar eens terug naar de tijd waar je als baby nog voor iedereen belangrijk bent en waar iedereen nog voor je klaarstaat, was die tijd soms nog maar eens terug te draaien, en kon je dat nog maar eens herbeleven.

Hoofdstuk 2, de dag na de bevalling.

De dag na de bevalling, al het bezoek was weg en mijn vader en moeder konden even heerlijk tot rust komen en even met zijn tweeën genieten van het kleine wondertje wat was geboren, althans dat was de bedoeling.

Mijn moeder, degene die van plan was om borstvoeding te gaan geven, wat ze ook de eerste dag, onthoud dit, de eerste dag heeft kunnen geven, werd al snel verteld dat ze niet genoeg productie had door mijn oma, degene die zogenaamd altijd alles beter wist.

Ze had genoeg productie, meer dan genoeg productie, maar over mijn oma (van mijn vaders kant) zullen we later wel even verder gaan, want dat is ook een hoofdstuk apart.

Ze wou mij graag blijven voeden met borstvoeding, maar door alle stress die volgde, en alle problemen die op dat moment speelde lukte het gewoon niet meer waardoor ze is overgestapt op flesvoeding met de grootste spijt in haar hart.

Het was allemaal niet goed genoeg, mijn oma vond dat alles beter kon, en dat alles vanaf begin af aan veranderd zou moeten worden, zij nam hierin de zogenoemde moederlijke rol op zich, waarin mijn moeder dat graag wou zijn en had moeten zijn, maar mijn vader vond het allemaal goed en stond het allemaal toe omdat zijn mama belangrijk was en al 2 kinderen had gebaa

Dettagli