Mijn gevlogen kind

Vier dagen griep en toen plotsklaps dood, op kerstavond. In de weken na de onverwachtse dood van haar zestienjarige dochter Camille begint Sophie Daull te schrijven. Over haar dochters open blik, driftbuien, onzekerheden, ruzies en lachbuien. Ze schrijft om al die momenten opnieuw te beleven, niet te vergeten en dagelijks nog een paar uur door te brengen met haar veel te jong weggenomen dochter. Maar meer nog beschrijft Daull de leegte. Het afscheid moeten nemen en de goedbedoelde pogingen van de omgeving om te helpen en keer op keer weer die hartverscheurende pijn. Verre van een hulpeloze noodkreet, vindt Daull de juiste woorden in haar verzet tegen het onzegbare en overdraagbare: een aangrijpende ode van een moeder aan haar overleden kind. Uitgeroepen tot beste debuut van 2015 `De pijn, maar vooral de liefde spat van de paginas en laat een onuitwisbare indruk achter. Le Parisien Magazine `Het onvoorstelbare wordt moeiteloos voorstelbaar. Zonder medelijden maar vol emotie. LExpress

Dettagli