Pisarz zwizany ze Lwowem, historyk i dziennikarz. Uywa pseudonimów Wojtek ze Smolnicy i Wadysaw Lubicz.W latach 1873-1883 by redaktorem naczelnym "Gazety Lwowskiej", któr zreformowa, wprowadzajc takie nowe rubryki, jak wiadomoci z kraju i ze wiata czy felietony, oraz dodatek naukowo-literacki.
Interesowa si histori kultury polskiej. Mimo szlacheckiego pochodzenia, ale zgodnie z duchem epoki pozytywizmu, w rozprawach naukowych i utworach fabularnych przedstawia histori z perspektywy zwykych ludzi w dawnej Polsce: mieszczan, rzemielników, chopów. Bada i opisywa dawne lwowskie obyczaje w zwizane z yciem codziennym, maestwem, handlem, sprawami sdowymi, zajazdami szlacheckimi, rozrywk czy hazardem. Wielkie wydarzenia i postaci historyczne pojawiaj si w jego powieciach jako to, na którym rozgrywaj si losy bohaterów, czsto przedstawicieli niszych stanów ówczesnego spoeczestwa, wocian, drobnych kupców, Kozaków.
By posem Reichsratu, austriackiego parlamentu. Dziaa w licznych stowarzyszeniach zajmujcych si sztuk i histori. Peni funkcj sekretarza naukowego Zakadu Narodowego im. Ossoliskich, przewodniczy te lwowskiemu Towarzystwu Przyjació Sztuk Piknych i Towarzystwu Historycznemu, nalea do Akademii Umiejtnoci i Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie. Kolekcjonowa dziea sztuki.
Na kilka lat przed mierci nadano mu honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.
Spoczywa na Cmentarzu yczakowskim we Lwowie.
Ur.
29 maja 1843 w Oparach (wówczas woj. lwowskie)
Zm.
21 maja 1913 we Lwowie
Najwaniejsze dziea:
Skarb wataki, Oko proroka, Madonna Busowiska, Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej poowie XVII wieku, ycie polskie w dawnych wiekach