Efendimiz (aleyhissalatü vesselam) gelmezden önce insanlk koyu bir karanlk içerisindeydi. Bu döneme "cahiliye" denmiti. Cahiliye, insanlarn okuma-yazma bilmemeleri deil, Allah' doru olarak tanmamalar, emir ve yasaklarna uymamalar demekti. Allah' gerei gibi tanmayan insanlar, O'nun koyduu ilahî hükümlere deil kendi istek ve arzularna tabi olmular, dünyay yaanmaz hâle getirmilerdi.
çki içmeyen insan yok gibiydi. Kumar oynamak, fuhu yapmak normal hale gelmiti. Toplumda yalan, dedikodu, iftira hiç olmad kadar yaygnlam, tefecilik alm yürümütü. Güçlüler zayflar ezer, yetimler itilip kaklr, kz çocuklar diri diri gömülür, korumasz kimselerin mallarna el konurdu. Sudan sebeplerle kavgalar çkar, kavgalar savalara dönerdi.
Rabbimiz "Allah Resulü en güzel örnektir" (Ahzab, 33/21) buyurarak O'nu insanla rehber olarak gönderdi. O'nun getirdii vahiyle ve örnek hayatyla cahiliye karanl dald, zamann en vahi insanlar en medeni insanlar haline geldi.
Büyük bir zevkle, bir solukta okuyacanz bu kitap, Peygamber Efendimizin (a.s.m.) kutlu yolculuunu ele alyor. Hayatn ve yaantsn güzel bir üslup ve akc bir dille anlatyor.