Tom zawiera wybór poezji Tadeusza Gajcego, polskiego poety czasu wojny i onierza Armii Krajowej. W wierszach, które powstaway przed drug wojn wiatow, widoczne jest pragnienie filozoficznego zrozumienia wiata, losu i ycia czowieka. Przewaa ton refleksyjny, pesymistyczny i momentami buntowniczy, lecz pojawiaj si take pozytywne akcenty. W poezji z czasu wojny Gajcy podejmuje problemy ponadczasowe: dojrzewania, poszukiwania wartoci, budowania fundamentów dla dorosego ycia. To, co wyrónia wojenn poezj Gajcego na tle innych poetów tamtego okresu, to przede wszystkim odmienny, niepowtarzalny styl pisania o brutalnej rzeczywistoci. Okruciestwa okupacji ukazuje poeta w postaci apokaliptycznych wizji, które nie odbieraj nic z ich okropnoci, a za to nie nu dosownoci opisu.