Yoksul küçük bir çocuun, kocaman bir oyuncak deveyle olan hayallerle süslenmi, imkansz dostluu...
Cadde ve kavaklar hzlca geçerken kendi kendime söyleniyordum: "Babam imdiye kesin uyumutur" Bir taraftan da düünüyordum: "Peki ya oyuncakç? Kesin o da kapatmtr. Gece gece kim gelip oyuncak alr ki? Kesin devemi satm, sonra da dükkânn kapsn kapatp gitmitir Keke devemle konuabilseydim. Korkarm dün gece bana verdii sözü unutmutur. Ya yanma gelmezse? Yok, kesin gelir. Hem kendisi dedi, yarn yanna gelirim srtma binersin beraber Tahran' gezeriz, diye. Deveye binmenin de zevki baka olurdu ya!