XI-XIII. yüzyllar arasnda hüküm süren Selçuklular, siyasi ve askerî mücadelelerin bir gerei olarak istihbarata önem verip iç, d ve askerî alanlarda bu hususta faaliyetlerde bulunmulardr. Ülke içerisinde siyasi rakiplerin gizli planlarn deifre etmek, devlet adamlarnn hâl ve hareketlerine vâkf olmak, halkn emniyet ve huzurunu salamak amacyla istihbarat mekanizmas iletilmitir. Dier devletlere kar siyasi, dini, ekonomik ve kültürel alanlarda yaanan her gelimeyi en ksa sürede haber alma ve ona göre strateji belirleme ihtiyac istihbaratn önemini artrmtr. Askerî alanda dümann potansiyel gücünü kefedip taktik belirlemek, harekât tarzlarna vâkf olup plânlarn bozmak, aldatarak pusu ve tuzaklara çekmek zafere götüren en ksa yoldur. Tüm bu faaliyetlerin büyük bir gizlilik içerisinde yerine getirilmesi ve dümana bu frsatn verilmeyip tehlikelerin bertaraf edilmesi istihbaratn gereidir. Selçuklularda sultanlar, devlet adamlar ve askerî komutanlar kurumsal ve özel olarak haber alma ve casusluk faaliyetlerine bavurmulardr. Casuslar ve haberciler yannda elçiler, tüccarlar ve esirler de her zaman potansiyel bir istihbarat kayna olarak deerlendirilmitir.