Sessizlik tayamad bu sesi ötelere. Maua ulaamayan serzeni yüzünde, bir serkelik oluturdu. Ac ile kapand vakarl göz kapaklar. Bir umut kald geriye sadece!
O da; belki rüzgârlar kokusunu tard yüreine! Bekledi... Bekledi... Zaman bir an dursa belki beklemeklik bitecekti. Adm adm bakalkla bir yürüyü balad.
Bir adm sukut. Bir adm ehadiyet. Durdu ve sordu: Nedir ehadiyet?
'Vav' denildi.
Bir adm daha o zaman; kulluk ve hiçlik. Çile ile hedef. Sabr ile edep. Çileyle yorulan aciz kulun edeple donanm nedametiyle... Önce niyet ve sonra aln secdede nihayetinde...
Yürüdü hu ile vesilesizlie...
Bir adm Hakkaniyet, bir adm Ulûhiyet, bir adm Tevhid, bir adm Nimet, bir adm Yarenlik, bir adm Vahdet, bir adm Zerafet, bir adm Ülfet. Ve Elif için balayan yolculuk; 'Vav tefekkürü' ile son buldu. Lodos'ta süzülen bembeyaz nurani bir dost oldu. Ku deil de narin bir kelebekti adeta...
Herkes bu rüyaya kaptrmt kendini. zleyenler gördüklerine inanamyordu. Dili tutulmutu herkesin...
Baarmt Hezarfen Ahmet Çelebi...
Bir sevda uruna binlercesinin hülyasn gerçek klmak bir tek kula nasip olmutu.
(Tantm Bülteninden)