Dört koca gün bardaktan boanrcasna yamur yad. Öylesine iddetli yad ki, gök kubbenin delindiini ve bama geçeceini düündüm. Evin önündeki yamaçtan aa yamur derecikleri akp, orada küçük gölcükler oluturdu. Artk, görebildiim kadaryla, damlalar dans ediyor o su birikintilerinin üzerinde. Evin tüm perdeleri açk, ama dünya karanlk, benim k yakmam gerekli elimde tutuumu görebilmem için.
Bilmiyordum gelecek günlerde olacaklar, zaman neye gebe ve bu yalnzlmda yapabileceklerimin en iyisini yaptm; kitap okudum yamurun yad günlerin birincisinde, tüm gün. Akam kitab bitirip, yatmaya niyetlendiimde, gözlerimin önündeki dünya net deildi benim için. Öylesine bulankt ki, cümle ekiller birbirlerinin içinde kesinliklerini yitiriyordu. Yemek yerken o akam, hissettiim; garip bir duyguydu, umuttu belki, ykmd, dört gözle beklediim, istediim ama bir daha hiç bir zaman elde edemeyeceime inandm bir düün gerçeklenebileceinin, ama hemen yan banda inanlmazlnn ürküntüsüydü.