"Það var þá sem hún ákvað að láta til skarar skríða. Hún ætlaði alla leið, svo langt að ekki yrði aftur snúið. Og það varð að gerast strax. Hjartað hamaðist í brjósti hennar við tilhugsunina, svo hratt að hún gat varla komið upp hljóði. Hugsanir hennar fóru í hringi og kolluðu fram adrenalín í blóðinu sem saug til sín allt þetta dásamlega úr píkunni og dreifði því um líkamann. Hún varð æstari og æstari."Það er orðið aðeins of seint þetta kvold þegar Nonni reynir að gefa Lovísu stjúpdóttur sinni góð ráð um ástarsambond en endar í staðinn á því að gefa henni kynlífsráð. Hann lýsir því í smáatriðum hvernig hann kveikir lostann í konum og samtalið dregur dilk á eftir sér: Lovísa verður að fá hann. En hvernig tekst henni að draga stjúpa sinn á tálar án þess að mamma hennar uppgotvi það? Lovísa ræður ekki við girndina og ákveður að leggja allt að veði.-