Mabeyinci, Padiah'n kapsn usulca tklatt. Ve beklemeye balad. Ne kadar uykusuz olursa olsun Sultan Abdülhamid en küçük tkrtlara uyanrd. Ama bu kez uyanmamt. Kapy bir kere daha tklatt. En ufak bir ses yoktu. Haznedar bir taraftan mabeyinci bir taraftan korkmaya baladlar. Acaba Padiah'a bir ey mi olmutu? Neden uyanmyordu? Bir süre sonra kap açld. Padiah eli yüzü slak bir ekilde kapda göründü. "Kusura bakmayn." dedi. "Bu saatte uyandrlnca mutlaka önemli bir ey vardr, diye düündüm." Milletin iini abdestsiz karlamak istemedim. Abdest alrken de sizi bekletmioldum." Mabeyinci elindeki dosyay imzalatp selâmlktan ayrld. Fakat haznedar gibi onun da kafas hâlâ Padiah'n söylediklerindeydi.