Tango daha önce de gördüümüz gibi milongayla balam, milongadan domu, balarda cesur ve mutlu bir dansm. Sonradan tangonun takati kesilmi ve hüzünlenmi, hatta Ernesto Sabato'nun yakn zamanda çkard bir kitapta, "Tango, dans yaplan hüzünlü bir düüncedir," gibi bir laf dahi geçiyor. ki lafa, iki sözcüe dikkat çekmek istiyorum. Öncelikle, "düünce". Tango bir düünceye karlk gelmiyor bence, daha derin bir eye, bir duyguya tekabül ediyor. Sonra da ilk tangolara uyarlanmas kesinlikle mümkün olmayan "hüzünlü" sfat.
Borges herkesi etkiledi. Onu hiç okumayanlar bile.