Hegel'in Tarih Felsefesinde Dünya Tarihinin aamalarn belirlemek için ilke Özgürlüktür: Bir için; Kimileri için; ve Herkes için. Douda yalnzca Bir özgürdür - çounluk yalnzca boyun emeyi bilir ve ancak bildiini isteyebilir. Orada homo-sapiens henüz yar yoldadr, tözsel salaml daha öte gelimesine izin vermez, ve politik varoluu Despotizmdir: Yönetende olduu gibi yönetilende de karakter çocuksudur. Ahlak özgürlük içinde geliir ve ancak özgür insan, ancak kendi Duyuncu ve stenci olan yurtta gerçekten moral varlktr.
Boyun eenin moral deeri dardan, törellii baka bir istençten gelir, onun için doru ya da eri, iyi ya da kötü onun kendi Duyuncu tarafndan deil, bakas tarafndan belirlenir. Dünya-Tini gerçek moral olgunluuna ancak hiçbir erken kültürel ekilde katlamayarak, ancak bu sonlu ekilleri ortadan kaldrarak, ancak gelimeyi sürdürerek kazanabilir. Tarihin dinginlii Tinin ölümüdür.
Ortadan kalkmak Tarih olmaktr - daha öte büyümek üzere. Bu düzeye dek Dünya-Tininin geliimi deiime direnmeyen kültürlere aittir. Pers Tini (ki Msr da bu alana aittir) ilk dünya-tarihsel ulustur: Ortadan kalkm, gücünü, yerini, deerini onun kültürünü dönütürmek üzere kalt alan daha yüksek Helenik-Romanik Tine brakmtr. Çin ve Hindistan ise salamlklarn bin yllar boyunca sürdürmü, granit tözsellikleri içinde deimemi, Tarih olmamlardr. Ve imdi despotizm ile uzlamaya direnemeyen Bat tarafndan deitirilmekte, içte eski olan yalnzca dta yenilenmektedir. Dounun deiimi içsel-moral deil, törel de deil, salt dsal-teknolojik bir konudur.
Eer materyal-teknolojik ilerleme gene de geliim olarak görülürse, Dounun 'geliimi' Despotizmin güçlenmesidir. Ve despotizmin dili iddetin dilidir: Orada henüz Güç Haktr. Ve orada henüz materyal altyap tarafndan belirlenmeyi sürdüren istençsiz Tin için gözda yine Özgürlüktür. Ama Özgürlük onun kendisinin de Özüdür, ve darda deil içeridedir.