bn Arabî'yi hatirlamak, yasam sorunlarinin birikmis oldugu gunumuz dunyasinda bir ilham kaynagi olabilir. Zira onun da temsilcilerinden biri oldugu manevi tecrube, edebi ve sanatsal tecrubenin kaynagi oldugu gibi ayni zamanda din ve sanatin birlestirici bir çerçevesini olusturur. Ibn Arabî'yi gunumuze tasimanin genel baglamdaki onemi budur. Islami baglamda onu gunumuze getirmek (ve bir kez daha marjinal ufuktan orta çizgiye geri almak) ise; yirminci yuzyilin son yillarindaki bazi selefi yonelis, fikir ve goruslerin tum Islami soylem uzerindeki hakimiyeti sebebiyle en az onceki kadar onemlidir. Ayrica Ibn Arabî dusuncesi, Musluman olmayan okurlara, Islam'in manevi boyutlarina ve insanlik mirasindaki payina dair baska bir resim ortaya koymakta ve çokça çarpitilmis olan "cihat" kavramina açiklik kazandirmaktadir. Ibn Arabî dusuncesinin onemi; fikih, ilahiyat, felsefe, tefsir, hadis, dil ve belagat gibi birçok alanda onun Islam dusuncesinde temsil ettigi olgunluktan kaynaklanmaktadir. Bu açidan onun Islami baglamda incelenmesi miladi on bir ve on ikinci (hicri alti ve yedinci) yuzyillardaki Islam dusuncesinin panoramasini ortaya koymaktadir. Bir baska açidan Ibn Arabî, dunya mirasi ile Islam mirasi arasindaki kopruyu temsil eder. Onun mirasina, kendi zamaninda bilinen ve yaygin olan dini, felsefi veya fikri olsun- dunya mirasi ile canli ve yaratici bir bag olarak bakilabilir. Ancak Ibn Arabî'nin onemi, insanlik mirasini kavrayisi ve onu kendi yuksek felsefi sistemini insa etmede kullanmasindan ibaret degildir. Bununla birlikte onun yaratici bir etki ile insanlik mirasini yeniden olusturmadaki payi da oldukça onemlidir.