iir Olmasayd

On be yl kadar önce bir yaynevinde editör olarak çalyordum. Ya da öyle balamalym söze: Aslnda bir ara, yaync olmak istemitim. Tecrübe kazanmak için bir yaynevine gittim. Onlar da gönüllü olarak çalma isteimi kabul etmiti. Saatlerce kitap okuyor, düzeltme yapyordum. Arada srada yemek verirlerse karnm doyuruyordum. Genellikle, yaynevinin sahibi ekmek aras köfte söylerdi... O kadar çok isiz üniversite mezunu vard ki ortalkta... Yaync için editör bulmak sorun olmuyordu. Kendisi ortaokul mezunuydu ama üniversite diplomas olan en az on kiiye i vermiti... Ben de bu ii yapmak istiyordum ama gönüllü çalma dnda kimse yeni bir eleman istemiyordu.
O güne dein yayn dünyasnn ne kadar saçma, acmasz, para canls bir sektör olduunu bilmiyordum. Ne sanyordum biliyor musunuz? nsanlarn canla bala kültüre katk olsun diye kitap çkardn sanyordum. En iyi kitab bulmak için yaynclk yaplr sanyordum. Adamlarn tek derdi kazanmakt. Hangi kitap para getirir, hangisi getirmez ona bakyorlard. Bunun dnda bir ölçü yoktu. Bu da benim canm skyordu. simleri bilinmeyen, kendi kendine bir eyler yazan yazarlarn kitaplar, deerlendirilmeye bile alnmyordu.
Bu yazarlardan biri, emekli öretmendi. O günlerde yaynevi sahibi baka bir ehre gitmiti. Ben de patron gibi koltua oturmu bir eyler okuyordum. çeriye yal bir amca girdi. Beni de yaynevinin sahibi sand. Elinde bir dosya vard. Kitabn basmamz öneriyordu... Tabi önce dosyann incelenmesi gerekecekti... "Ne kadar sürede incelenir?" diye sordu. Doru cevap aslnda, "Karl bir i mi deil mi, önce buna baklacak," eklinde olacakt. Karl bir i olduuna karar verilirse hemen okunur, kâr getirmeyecekse yllarca inceleme srasnn gelmesini beklerdi. Neyse Amcaya bunlar söylemek doru olmazd. Sadece, "Bir kaç ay sürebilir," demekle yetinmitim. Biraz da haline üzülmütüm.
Acaba ben de mi bir gün böyle olacaktm? Aylarca, belki yllarca emek verdiiniz bir kitab bastramamanz ne kötü... Üstelik amca çok mahcup görünüyordu. Kendinden utanr gibi bir hali vard. Bir de iir kitab yazdn ama iirlerini bastramadn söylemiti. Getirdii dosya, iir üzerine yaplm bir aratrmaya benziyordu. lk bakta ne olduunu bir türlü anlayamadm. Zaten o srada amca anlatyor, ben de dinliyordum. "lginizi çekecek bir çalma bu... Kendim yazdm diye söylemiyorum... nann bu güne kadar kimse böyle bir aratrma yapmamtr. Yok yani... Dünyay tarasanz bu kadar özgün bir kitap bulamazsnz," demiti. Ben de "çay içer misiniz?" diye sormutum. Çaylarmz bitinceye kadar, neden böyle bir kitaba ihtiyaç olduunu anlatmt. Gerçi anlatt her ey bana saçma gelmiti ama o, inanarak anlatyordu. Bu yüzden dikkatle dinliyordum. Neyse, uzatmayaym... Amcann kitabn, yaynevinin basmas mümkün deildi. Böyle bir kitap, kimseye kuru kazandrmazd. Bu gerekçenin bir ekilde yazara aktarlmas gerekiyordu. Buna benzer lüzumsuz ileri bana brakmlard. Bu görevi üstlenmi olmaktan bir süre sonra nefret ettim. Bir nevi kitap cellad olmutum. Aslnda karar bakalar veriyor, ben de bu kararn aktarcln yapyordum. Balangçta houma gidiyordu. Bir nevi otorite konumuna yükseldiimi sanyordum. Ben de az aptal deildim dorusu... Ama bu kitab okumak istiyordum. Amcay üzmeden ona kitabyla ilgili düüncelerimi aktaracaktm.

Dettagli