Bu kitap, üzerine titreyecek kimsesi olmayan, hayata çok erken adm atmak zorunda braklan yetim çocuklarn hikâyesi. Antranik Dzarugyan'n ilk kez 1955'te Beyrut'ta Ermenice olarak yaymlanan ve tüm zamanlarn en çok okunan Ermenice kitaplarndan biri olan Çocukluu Olmayan Adamlar', Birinci Dünya Sava srasnda Felaket'in kucana itilen, açln ve mahrumiyetin gölgesinde çocukluklarn ve hatta insanla olan inancn yitiren Ermeni yetimlere odaklanyor. 1915'in ölümcül rüzgârlaryla Halep'e savrulan Dzarugyan, oradaki bir yetimhanede heba olmu çocukluunu kimi zaman tebessüm ettiren, kimi zaman ise yürek burkan olaylar eliinde, büyük bir canllkla anlatyor. Boyundan büyük iler yapan ve hayattan en büyük pay kapmaya çalan yetimler, yoksunluu ve kimsesizlii iliklerine kadar hissediyorlar; ancak bu durum onlarn kendi elencelerini yaratmalarna ve kurallarn kendileri koyduklar bir dünyada yaamalarna asla mani olmuyor. Yaanan trajedinin büyüklüüne ramen hayat ucundan köesinden yakalama ura, bu dünyann çarklarnn bir ekilde dönmesini salyor. Yitirilmi masumiyetinin peine düen Dzarugyan, bir daha gelmeyecek çocukluuna sesleniyor ve gözünü karartarak onu kendinden çalanlardan hesap soruyor.