Nizamiyeye girdii andan itibaren Orhan buradaki düzeni fark etmiti. Yerini yadrgamas kadar, yapt iç muhasebe de onu uyutmuyordu.
Bu zdrabn içinde ne ii vard? Sadece yapt hata myd onu buraya getiren? Sevdiceine ve kendine ac çektiren? Nereye akyordu zaman?
Kura günü gelip çattnda "En uzak" diye diye snr karakolunu çekmiti.
Geçecekti elbet ama belli ki böyle zor geçecekti!..
...
Baçavu dolma kalemini çkarp Orhan'a göstere göstere deftere "z yok, vukuat yok." yazd ve imzasn att. Orhan bir an sessiz kaldktan sonra dayanamayp baçavuun oturduu masaya eilerek ve kollarn kartal kanad gibi açarak "z de vard, vukuat da!" dedi. Sinirden sesi titriyordu.
"Evet, izi düzelttim ve iz yok, vukuat yok yazdm. Yarn sen de ayn eyi yapacaksn. Komutan, ülkenin bu en uzun snr hattnda tek ayak izini bu sabah sen mi gördün sanyorsun?" Evet, hiçbir karakoldan vukuat haberi yoktu. Dier taburlardan da dier alaylardan da.
...
Orhan odasna girdi. Kapy kilitledi. Ailesine, Nazl'ya ve Filiz'e bir veda mektubu yazd. Üç dönem önceki astemenin intihar ettii odada ayn kadere doru yol alyordu. G3 piyade tüfeinin namlusunu azna soktu.
Her yana saçlm beyin düünmezdi. Durmu kalp yanmazd ve artk bu zdrapla yaanmazd...